RIMPELINGEN

RIMPELINGEN

Rubberen laarsjes
bespringen de plassen
willens en wetens
verdringen ze
het beeld van
de eeuwige regen

alle wegen nat

glad
vol weerspiegelingen
herinneringen
uit de jeugd
daartussen verheugt zich
een zee van tijd

rimpelt ze waterkringen.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
18 december 2012

IGLO VAN KRISTAL

IGLO VAN KRISTAL

Al kon zij
het gesternte van
 de hemelboog plukken
zó tintelde
de iglo kristal op
het naakte witte land

De Morgenster
strooide witgoud zand
schitterend als
ruwe diamant
her  en der
mee met haar stralen

De Eskimo op tocht
vond wat hij zocht
gekristalliseerde verhalen
 voetstappen in de sneeuw
overlevingsdrang
een knipoog van ver …

©dichtselsvelvet.blogspot.com
2 december 2012

GET WELL SOON

GET WELL SOON

 Die ballon
heeft écht geholpen
grimaste ze
naar omhoog

waar de grootste
uit de winkel
het mooiste scharminkel
als een derde oog

bijna waterpas
bibberend aan
een koepel glas
hing te bevestigen

dat ik beter
moest worden
GETT WELL SOON
doodgewoon een wens

van een kleine mens
een vleugje herstel
al weet ik wel
ben er nog lang niet.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
28 november 2012

NATUURFENOMEEN

  NATUURFENOMEEN

Het oogde gezellig
toen de maan
vannacht kampvuurde
het windekind
afhuurde
rookwalmen stuurde
wolken liet stomen
af en aan

maar vandaag
wordt het serieus
het boksersjong
is niet te temmen
wil met de blote hand
mijn prikkende rozelaar
omklemmen
wat er nog
van overschiet

heimelijke baren
evenaren
een woeste zee
ze heeft de winden mee
briesende haren
opvliegend zand
de zeekant verovert
ons Belgisch land.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
25 november 2012

IK BEN

IK BEN

Mijn adem zingt
“Ik BEN” in
de gevaarlijke laan
van het lieve leven.

“IK BEN” is
niet van mij
ik woon in “IK BEN”
soms vergeet ik dit
 even.

De essentie
van het bestaan
die wereld uit glas
nog vooraleer
ik geboren was
dat transparante land
met de binnendeur
naar het échte beleven.

Tot mijn adem
niet meer zingt
daar hij rust waar
de bron ontspringt
en droomt in
“IK BEN”
aan de overkant.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
Herbewerking op 19 november 2012

JE BENT NIET ALLEEN

JE BENT NIET ALLEEN

De woorden
ik hou van jou
kent iedereen
het liedje van
dat hemelsblauw
  vergeet-mij-nietje.

Bleef jij echter
staan in de kou
weet …
Je bent niet alleen!

Ik heb hier iets voor
 jou neergeschreven
wellicht zegt het je
niet veel dit gedicht
het is gericht op
het licht van je ogen.

Laat vriendschap
boven drijven
leg zacht je hand
op dit schrijven
sluit dan even
jouw ogen of ween
nu is ook mijn traan
niet alleen.

Samen huilen we regenbogen.
 
©dichtselsvelvet.blogspot.com
Herbewerking op 19 november 2012

ZWALUWTREK

ZWALUWTREK

Voor de laatste zwaluw
vertrokken was
mijmerden ze nog
 op een rij
onder de indruk
maar toch blij over
hun kortverblijf bij ons

zonder veel woorden
onderweg
 naar betere oorden
over een warme zee
van tijd en dromen
geboren vakantiegangers
aanhangers van een mijmerdraad

wanneer ze ginds
zij aan zij
het broednest herinneren
zal niets hen verhinderen
dat ze weerkomen
wiekend brengen hun vleugels
de gouden zon mee.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
13 oktober 2012

HET KRAAIENNEST

HET KRAAIENNEST

Klepmeierend
laat het van zich horen
het nog altijd niet
opgekraste kraaiennest

een kille morgen in oktober
doet de schouw rouwen
dan wordt het net iets te warm
voor een fundament dat slechts

ontvlambare strohalmen kent.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
9 oktober 2012

NAZOMEREND

NAZOMEREND

Moe september
blikt diep in onze ogen
omarmt zijn laatste uur
met het vuur
van sprokkelhout
houdt ons stevig vast

met de last
 van een vaarwel
versleutelt roze tot pastel
laten achterdeuren zich gaan
om hemelswijd met alle tijd
van de wereld

nazomerend open te staan.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
30 september 2012

DUIVELTJESKERMIS

DUIVELTJESKERMIS

Wolkengeesten
hebben de zonballon
gevangen

spelen
 het koelbloedig spel
duiveltjeskermis
in de hel

ze dwingen de zon
te verdwijnen
tikken haar aan
om weer te schijnen

maar ze vergeten
dat hun grijze massa
spontaan in het wit
begint te denken

ze regenen uit
en schenken
hun liefste glimlach.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
27 september 2012

SPIEGELTJE SPIEGELTJE ...

SPIEGELTJE SPIEGELTJE ...

Het onweer
heeft vannacht
lelijk huisgehouden

Nachtelijke escapes

Laten sporen na
glazen ruiten
schreeuwen onklaar doch

Zichtbaar tranen met tuiten

Zacht boent
een wollen doek
hun gezichten schoon

Ze lichten op

Spiegeltje spiegeltje
aan de wand
zeg me wie ik ben

Aan de andere kant

©dichtselsvelvet.blogspot.com
24 september 2O12

HERFSTTOEKOMST

HERFSTTOEKOMST

De boom knielt
bezield
schudt zijn takken
groet zijn loof
de generatiekloof.
 
Is aan het einde
van zijn Latijn
in samenzijn
met het bladgroen.

Om en om
moet hij zich geven
tot stervens toe
 beleven
hoe het voelt
alles los te laten
 wat hem beresterk
 bindt aan traditioneel
 levenswerk.

De ritselende dakkapel
hem toch zo lief
geeft hij een duwtje
 in de rug
vaarwel …
“Ooit zie ik je wel terug”
zeg nooit nooit.

Als op bevel
vliegen generfde bladwijzers
recht op hun doel af

naar de oergrond.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
23 september 2012

HET NU

HET NU

Even geduld
de verbinding
 is gebroken

wie tijd heeft
van wachten
kan niet anders
dan smachten

of er iemand
 de draad opneemt
aan de andere kant
van de lijn
in het land
van belevenden

is het ook zo
om dood te zijn
niet meer
 terug te kunnen
metterdaad
te berusten in
het nu

naderhand wonen
 we niet slechter
rust de geest
veel echter
zonder lichaam

in de ziel
van het bestaan
waait er violent
 de herkennende wind
voor elk
sterfelijk mensenkind.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
20 september 2012

DE MEREL EN IK

DE MEREL EN IK

Voor mijn tuinstoel
komt hij paraderen
verdwaasd volg ik
zijn looppas na
trippelend komt hij
dichter en dichter

beslist geen bangerik
deze kerel
ik durf nauwelijks
te ademen
schaam me een beetje
zo zonder veren aan

oog in oog
met een jonge merel
moet ik
in alle eenvoud leren
hoe ik met hem
om moet gaan.

©dichtselvelvet.blogspot.com
6 september 2012

MAANSILHOUET

MAANSILHOUET

Voor het krieken
van de dageraad
laat haar luisterrijke
kijk op de wereld
vage indruk na

Net een bewijs
het silhouet
dat ze er was
 vannacht
lankmoedig wacht

Om bij te schijnen
als een duistere vacht
de dag toedekt
met zachte wol
vol met pluisjes
tederheid

©dichtselsvelvet.blogspot.com
4 september 2012

HET SCHOOLBELLIED

HET SCHOOLBELLIED

De oudgroene schoolpoort
wemelt flarden emoties
door kinderverdriet

voor groot en klein
voor hen die nog ouder zijn
de passie van het herbeleven

daar waar men de krop
niet kan wegslikken
wellen ingeblikte gevoelens op

zijn ze niet tegen te houden
stromen ze over in het volle leven
om het even wie het hoort en ziet

wijd en zijd het schoolbellied.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
2 september 2012

CYCLAAM

CYCLAAM

De zwijgzame cyclaam
was overgegaan
in een bovennatuurlijk
leven.

Haar hartvormig blad
sprak voor zichzelf
en met velen
boekdelen.

Smachtende lampionnetjes
gingen feestelijk op
in verkennende
 luchtballonnetjes.

De bloemenmand
hield hen stevig vast
met zo’n lichte last
ging zij bijna vliegen.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
30 augustus 2012

HET STOEPKRIJT

HET STOEPKRIJT

De koele straatstenen
van een bedaarde laan
komen stilaan onder
het stoepkrijt te staan

voor de regen op
zijn striemende wegen
zonder erbarmen wegspoelt
aanschouwen rijpe ogen

te volwassen om bij
het wonder van sprookjes
open te gaan haperen ze
bij te felle kleuren

het kan gebeuren
dat een enkeling
even blijft staan
als een zonderling

graait naar een steen
omdat hij alleen
de weg nog weet daarheen
en deze ook tekent.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
27 augustus 2012

HET ONWEER VAN WELEER

HET ONWEER VAN WELEER

Een ommekeer
in de atmosfeer
 toen
de dag verduisterde
de verte luisterde
naar het gegrom.

Het wonder
van
 het hemellicht
en de donder
botsend met
moeder natuur.

Destijds
 sportten we altegader
onder tafel
uit het lood geslagen
neervlijend ons kinderhoofd
warm in moeders schoot.

In
 dit angstig uur had zij
 handen tekort
maar haar schort
was genoeg
geen stemmetje
vroeg naar meer.

Met
 een muur die beefde
leefde het palmtakje weer
boven het kruis
al zegende het
ons bange huis.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
23 augustus 2012

BLOEMENZEE

BLOEMENZEE

Beetje moe.
Soezen met
de oogleden toe.
Gaap.
Val in
een diepe slaap.

Grootscheeps komt er
een azuurblauwe
bloemenzee
op mij af.

Het gaat zo vlug.
Geen tijd om me
te bukken.
Kan enkel haastig
plukken.

Als het goed is
heb ik ze allemaal.
Gaat er geen een bloem
 verloren.
Voor de zee zich
weifelend terugtrekt.

Rest er op
het naakte strand
live uit mijn hand:
Een lazuren boeket.

Net op tijd.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
19 augustus 2012