ZONNEBLOEM

ZONNEBLOEM

Raar maar waar
troost zoeken
in de schaduw
van de zon
dat kan.

Bij de zonnebloem

Lang gestengeld
torent ze
boven me uit
ziet ze lachend
op me neer.

Bijengezoem

Duizend cellen
tewerkstellen dat
ik me op slag
beter voel door
haar veloursen hart.

Gezonnestraald

Me als haar kind
 binnenhaalt en
ik verblind thuiskom
in de zon
wanneer we samen
omhoog kijken.

Ons verrijken met
een gebed.

©https://dichtselsvelvet.blogspot.com
31 juli 2012

BEGREPEN

BEGREPEN

Zendmasten bomen
versturen signalen
verhalen op hun wijze
digitaal genot.

Het stukje hemel
dat ze afhuren
zoiets als
een modus jaarringen.

Of keerkringen bij
de romanticus
het simpele besef
de harde levensles.

Dat bomen
met hun groeipijn
inbegrepen
altijd sterker dan
mensen zijn.

Begrijpen wie begrijpen kan.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
26 juli 2012
http://mijngedachtentrein.skynetblogs.be/.

HET BELOOFDE PLEKJE

HET BELOOFDE PLEKJE

Is hier
 het beloofde plekje
waar de vroege vogels mij
bij zonsopgang wekken.

Me meenemen
 op hun vlucht
boven in de lucht
verzinnen waar
ze kunnen beginnen
de tijd te rekken van
een zalige ochtendstond.

Me veilig en wel
weerbrengen
of ik nooit ben
weggeweest
me zingend toedekken
met vleugels vol liefde
met de belofte:

Morgen keren we weer♫

©dichtselsvelvet.blogspot.com
24 juli 2012

LANDELIJK ONVERANDERD

LANDELIJK ONVERANDERD

In complot
met de kerktoren
bladeren
reuzen van bomen
spitsvormig
naar het verleden van
eeuwen geleden.

Landelijk onveranderd
het veld.
Hoe de oude boeren
uitgeteld
het land overgaven.
Doodgewoon
van vader op zoon.
In het zweet
van hun aanschijn.

Het blijft in de familie.
Alsook
de stamboompoes
met haar zeven levens.
Of zijn het er acht.
Als de gegevens kloppen
baart ze.
Vannacht.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
22 juli 2012

STERKER DAN DE DOOD

STERKER DAN DE DOOD

Stil in huis.
Op de feestmarkt
verwoordt het vuurwerk
het einde van
 de volkshappening.
Blij en weemoedig
voldaan maar gedaan.
Niks aan te doen.

De geluidsoverlast
dringt door de barsten
van de stad.
Oud zeer springt open.
Een nachtegaal schrikt
likt zijn wonden.
Ook al is hij lang
niet meer binnenshuis.

Het afgesneden gevoel
is nog thuis.
De pijn van het zeuren.
De verloren wang
een leven lang.
Bij mensen uit stof
of fauna en flora.
Het gemis uitvergroot:

STERKER DAN DE DOOD
DE LIEFDE.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
19 juli 2012

EEN ZONNIG TERRASJE

EEN ZONNIG TERRASJE

Het is nog vroeg.
Voor een open kroeg
zit een jongeman
te denken.
Zichzelf een café noir
in te schenken
na de kater van
voorbije nacht.

Boven de levensechte krant
tuurt hij achteloos
over het panoramastrand.
Op enkele garnalenvissers
te paard na zó leeg …
Hun vangnet sleept.
Dweept met het korrelzand.
Tot ze spontaan
de zeegolven verslaan.
De wet van de sterkste hanteren.
Leren van hun onmacht.

In het zwart-wit zet
een ober onderwijl
de stoeltjes recht.
Was het weer slecht
nu mag ook de paraplu met
eronder lachende mensen.
Tevredenheid is veel waard.
Tersluiks herschikt de dienaar
asbak en drinkkaart
voor elk wat wils.
Van een donkere bruine
tot een simpele Pils.
Nootjes inbegrepen
maar fooi niet.
Een hartig koekje bij
koffie of thee en
het liedje van de zee …
De goede-momenten-dief.
Liever een aperitief?

De man wenkt.
Hij lijkt bekomen.
Rekent af met oude zorgen
verjaarde dromen.
Hij gooit ze allemaal overboord.
Nu mogen ze allemaal …

Genieten van le soleil.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
14 juli 2012

STEEDS RECHTDOOR

STEEDS RECHTDOOR

Woord voor woord
wandel ik voort
ik zie wel waar ik uitkom.

Stap voor stap
niet te rap
niets mag mij ontgaan
al moet ik op mijn tenen staan
om een vogelnest te zien
misschien.

Soms loopt de straat
wel eens dood
nooit te groot
mijn ontsteltenis
het is een tocht
ver gezocht die prikkeldraad
ik kruip er onderdoor
op handen en voeten
zonder iets te moeten.

Steeds rechtdoor
ik hoor de Vlaamse Gaai
roepen en denk:
“Ik ben op het goede pad.”

©dichtselsvelvet.blogspot.com
12 juli 2012

DE DINGEN DES LEVENS

DE DINGEN DES LEVENS

Er zijn van die dagen
dan worstel je met vragen
ben je gebrand op een vaag teken

 van de overkant.

Uren duren dan oeverloos lang
je bent bang te blijven steken
ergens weken vast te blijven hangen

zonder resultaat.

Metterdaad zou je voorzichtig
de oversteek willen wagen
heen en terug over de brug

die tot hiertoe enkel ophaalt.

Niemand terugbrengt
als ze weer afdaalt
niet maalt om een signaal
te geven in het beleven

met de wind te vrind.

Die subliem je wens vervult
je omhult met stilzwijgen
het enige teken aan de wand
dat je terug laat ademen
en de dingen des levens

tevens niet meer zo gewichtig vindt.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
8 juli 2012

DE WEEGSCHAAL

DE WEEGSCHAAL

Voor ze met
 een te zwaar beladen last
doorslaat naar één kant
zoeken haar uitgestrekte armen
wiebelend houvast

balanceert elk hand
centrifugaal
dat allemaal voor
het juiste gewicht
in de schaal te leggen.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
5 juli 2012

DE REGENBOOGFONTEIN

DE REGENBOOGFONTEIN

Na bliksem en donder
druppelsgewijs een wonder.

Toen de uithuizige regenboog
bezit nam van de waterfontein
haar het zeggenschap ontnam
even later voor haar welzijn
de zeven hoofdkleuren liet rijpen
in een boog vol sympathie
helemaal niet hoog
klaar voor naar te grijpen.

Wie kan begrijpen
want eenmaal het wonder is geschied
is de uitbeeldende taal
al lang voorbij.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
2 juli 2012

HET VARENSPAD

Uitgelaten dansen
vliegenzwammen
mij de weg voor
wanneer ik tussen
de brandnetels door
het varenspad bewandel.

Opzij van
 een zingende slootkant
zet ik me in
het aller-groenste mos
de natuurlijkste dingen
komen uit
eigen beweging
op mij af.

Binnen baant zich
naar buiten en buiten komt
door de schaarse ruiten
van een kranige eikenboom
binnenkijken in
 mijn duidelijk hoorbaar
 pompend hart.

Het dirigeert als
een eigenwijze dirigent
elk bijzonder moment
een eekhoorn kent
mijn schuilplaats
heel dichtbij lijkt
de rode pluimstaart
goud waard.

Ik voel me bovenmaats gelukkig.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
1 juli 2012