EEN ZONNIG TERRASJE

EEN ZONNIG TERRASJE

Het is nog vroeg.
Voor een open kroeg
zit een jongeman
te denken.
Zichzelf een café noir
in te schenken
na de kater van
voorbije nacht.

Boven de levensechte krant
tuurt hij achteloos
over het panoramastrand.
Op enkele garnalenvissers
te paard na zó leeg …
Hun vangnet sleept.
Dweept met het korrelzand.
Tot ze spontaan
de zeegolven verslaan.
De wet van de sterkste hanteren.
Leren van hun onmacht.

In het zwart-wit zet
een ober onderwijl
de stoeltjes recht.
Was het weer slecht
nu mag ook de paraplu met
eronder lachende mensen.
Tevredenheid is veel waard.
Tersluiks herschikt de dienaar
asbak en drinkkaart
voor elk wat wils.
Van een donkere bruine
tot een simpele Pils.
Nootjes inbegrepen
maar fooi niet.
Een hartig koekje bij
koffie of thee en
het liedje van de zee …
De goede-momenten-dief.
Liever een aperitief?

De man wenkt.
Hij lijkt bekomen.
Rekent af met oude zorgen
verjaarde dromen.
Hij gooit ze allemaal overboord.
Nu mogen ze allemaal …

Genieten van le soleil.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
14 juli 2012