 |
| Afscheidsviering van tante Maria We zijn hier allemaal maar op bezoek alzo de gouden letters in een lieve tante haar volgeschreven levensboek De laatste tijd kon ze deze wijze woorden overgegaan van moeder op kind niet meer zeggen wijl ze ons ook bijna niet meer kon zien Het valt moeilijk uit te leggen maar ze wist het misschien beter dan gelijk wie want ze bewaarde moeders credo als een kostbaar relikwie Jarenlang was het in zicht en nu met de ogen dicht overgegaan naar het Licht naar haar dierbare geliefden die ze miste met wie ze sprak zomaar in haar zelve maar recht uit het hart alsof ze terug leefde in weleer Al die levendige herinneringen ach komt het er nog op aan zolang men maar in het goud deze wijze letters ziet staan WE ZIJN HIER ALLEMAAL MAAR OP BEZOEK ©De Kimpe Marleen 20 augustus 2019 (Laatste dicht heb ik enigszins aangepast, we hebben tante vandaag ten grave gedragen) |
zaterdag 24 augustus 2019
DEMENTIE
dinsdag 18 juni 2019
woensdag 22 mei 2019
MEIKLOKJE TINGELINGELING
MEIKLOKJE TINGELINGELING
Meiklokje tingelingeling
kom mensen, zing, zing, zing.
We mogen het weer beleven,
alles barst van het leven.
Zonnetje, straal, straal, straal,
over zee, berg en daal.
Kom mensen, dans, dans, dans
vlecht een madeliefjeskrans.
Koppeltjes, zoen, zoen, zoen.
In mei moet je het doen.
We mogen het weer beleven,
alles barst van het leven.
©De Kimpe Marleen
2 mei 2009
Meiklokje tingelingeling
kom mensen, zing, zing, zing.
We mogen het weer beleven,
alles barst van het leven.
Zonnetje, straal, straal, straal,
over zee, berg en daal.
Kom mensen, dans, dans, dans
vlecht een madeliefjeskrans.
Koppeltjes, zoen, zoen, zoen.
In mei moet je het doen.
We mogen het weer beleven,
alles barst van het leven.
©De Kimpe Marleen
2 mei 2009
vrijdag 17 mei 2019
MET OP DE DREMPEL MEI
MET OP DE DREMPEL MEI
Een voorloper
van het zomergetij
maakte het kind
heel erg blij
Het begon warempel
te dansen
de beentjes te flansen
Met op de drempel
maandje MEI knipoogde
een betoverende wind
naar het opgetogen kind
©De Kimpe Marleen
15 april 2010
Een voorloper
van het zomergetij
maakte het kind
heel erg blij
Het begon warempel
te dansen
de beentjes te flansen
Met op de drempel
maandje MEI knipoogde
een betoverende wind
naar het opgetogen kind
©De Kimpe Marleen
15 april 2010
vrijdag 10 mei 2019
VELDBLOEMEN
VELDBLOEMEN
Rijk zijn in eenvoud
en er tevreden mee zijn
niets is heerlijker
Opgediept uit struikgewas
plukt een vaas wat wildebras
©De Kimpe Marleen
3 juli 2010
donderdag 18 april 2019
LUIDKEELSE MEEUWEN
Luidkeelse meeuwen
knarsetanden over
zeeën landen
verre stranden
in dolle cirkels
verhalen ze
op hun vlucht
het knarsen
van de lucht met
een tandeloze zucht …
©De Kimpe Marleen
11 april 2010
donderdag 4 april 2019
KONINGINNENEITJES
Roze
bloesems
betoveren
bijtjes
Die
leggen
dan
koninginneneitjes
In
de
mantelzoom
van
de
jonkvrouw
schoon
©De Kimpe Marleen
9 april 2012
maandag 25 maart 2019
HET ZWERFKATJE
Een zachte vacht voel ik
wanneer ik denk alleen te gaan
heel even schrikken en dan
zijn kopstootjes gadeslaan
’t Zwerfkatje mag het hart ophalen
ik word die strelingen wel gewaar
zo een diertje in zijn hartstocht
is nu eenmaal onweerstaanbaar
Het lijkt wel of al wat leeft snakt
naar warmte en geborgenheid
‘k kan je niet meenemen kleine kat
en ergens voel ik spijt.
9 maart 2010
(c)De Kimpe Marleen
wanneer ik denk alleen te gaan
heel even schrikken en dan
zijn kopstootjes gadeslaan
’t Zwerfkatje mag het hart ophalen
ik word die strelingen wel gewaar
zo een diertje in zijn hartstocht
is nu eenmaal onweerstaanbaar
Het lijkt wel of al wat leeft snakt
naar warmte en geborgenheid
‘k kan je niet meenemen kleine kat
en ergens voel ik spijt.
9 maart 2010
(c)De Kimpe Marleen
woensdag 20 maart 2019
zondag 17 maart 2019
DOORGEWINTERDE GRONDEN
Nog hijgen er
uitgemergelde akkers en
stellen ze zich beschikbaar
wachtend smachtend naar
leven in de brouwerij omcirkelen
meeuwen het kale schilderij
maar doorgewinterde gronden
happen met open wonden
in het vers gelegde voorjaar
ze krijgen het gauw voor elkaar
land en grond blaken gezond
als straks hun liefste akkersvrouw
onvermoeibaar patatjes plant.
©De Kimpe Marleen
10 maart 2010 (herbewerkt)
17 maart 2019
uitgemergelde akkers en
stellen ze zich beschikbaar
wachtend smachtend naar
leven in de brouwerij omcirkelen
meeuwen het kale schilderij
maar doorgewinterde gronden
happen met open wonden
in het vers gelegde voorjaar
ze krijgen het gauw voor elkaar
land en grond blaken gezond
als straks hun liefste akkersvrouw
onvermoeibaar patatjes plant.
©De Kimpe Marleen
10 maart 2010 (herbewerkt)
17 maart 2019
woensdag 6 maart 2019
ZOMER VAN TOEN
ZOMER VAN TOEN
Opsnuivend
al dat bedwelmend
groen
Bloei ik weer
op de hoek
van hun straat
in het huisje
van mijn
grootouders
Toen
voelde oma
aan de bessen
opa hing
het visnet op
en ik mocht
het hondenhok
schuren
De toiletdeur
had nog
een hartje
ernaast dampte
de mestput
kersenbomen
droomden en
Plukten de dag
©De Kimpe Marleen
28 juni 2010
al dat bedwelmend
groen
Bloei ik weer
op de hoek
van hun straat
in het huisje
van mijn
grootouders
Toen
voelde oma
aan de bessen
opa hing
het visnet op
en ik mocht
het hondenhok
schuren
De toiletdeur
had nog
een hartje
ernaast dampte
de mestput
kersenbomen
droomden en
Plukten de dag
©De Kimpe Marleen
28 juni 2010
zaterdag 2 februari 2019
woensdag 14 november 2018
ROSITA, MAGDA, RITA, CARINE ...
Heb het ouder worden ontleed
weet en ervaar dat klasgenootjes
als bloemblaadjes afsterven
bengelend aan de stengel van
een tijdperk uit de vorige eeuw
1955 is een lange tijd geleden
toch blijven ze voor mij immer
hoe ze waren als schoolplichtig kind
jong meestal met een fris gemoed
maar hun ingekerfde naam doet me
stilstaan bij de vergankelijkheid.
©De Kimpe Marleen
14 november 2018
weet en ervaar dat klasgenootjes
als bloemblaadjes afsterven
bengelend aan de stengel van
een tijdperk uit de vorige eeuw
1955 is een lange tijd geleden
toch blijven ze voor mij immer
hoe ze waren als schoolplichtig kind
jong meestal met een fris gemoed
maar hun ingekerfde naam doet me
stilstaan bij de vergankelijkheid.
©De Kimpe Marleen
14 november 2018
woensdag 20 juni 2018
DUIZEND ZONNEN
Waterjuffers wemelen
over het wateroppervlak
berekenen de omtrek
van de oneindigheid
de som van het totaal
is de spiraal
van duizend zonnen
het hemeldak verdeelt
de plussen en de minnen
de bloei - de - groei - de snoei
met diepzinnige vierkantswortels
rimpels tekenen de tijd.
©De Kimpe Marleen
(2011-20 juni 2018)
over het wateroppervlak
berekenen de omtrek
van de oneindigheid
de som van het totaal
is de spiraal
van duizend zonnen
het hemeldak verdeelt
de plussen en de minnen
de bloei - de - groei - de snoei
met diepzinnige vierkantswortels
rimpels tekenen de tijd.
©De Kimpe Marleen
(2011-20 juni 2018)
maandag 18 juni 2018
VRAAGJE
Moet een dichter
een koninklijke familie
waardig zijn
Mag hij niet
aan de feestdis zitten
als een boer op klompen
Ik ken er één
met hoed en das
die beeldend schrijft
...
In zijn ochtendjas
©De Kimpe Marleen
(2009 – 18 juni 2018)
een koninklijke familie
waardig zijn
Mag hij niet
aan de feestdis zitten
als een boer op klompen
Ik ken er één
met hoed en das
die beeldend schrijft
...
In zijn ochtendjas
©De Kimpe Marleen
(2009 – 18 juni 2018)
zaterdag 16 juni 2018
DE GRAANKELDER
Waar staat de ladder
van de graankelder
in mijn hart
zet ze niet te ver
uit het oog
heb er wat opgeslagen
voor de kortere dagen
wanneer
de avonden lang zijn
van de graankelder
in mijn hart
zet ze niet te ver
uit het oog
heb er wat opgeslagen
voor de kortere dagen
wanneer
de avonden lang zijn
ik eenzaam en bang
door het omfloerste raam
zit te staren
de kracht niet vind
om die ladder te halen
en af te dalen
naar de graankelder
in mijn hart
naar wat ik vergaard heb
op dat ene speciale plekje
mijn lievelingsuitstekje.
©De Kimpe Marleen
(2017- 16 juni 2018)
door het omfloerste raam
zit te staren
de kracht niet vind
om die ladder te halen
en af te dalen
naar de graankelder
in mijn hart
naar wat ik vergaard heb
op dat ene speciale plekje
mijn lievelingsuitstekje.
©De Kimpe Marleen
(2017- 16 juni 2018)
woensdag 13 juni 2018
GOD ZEGENT JE
Er hangt weemoed in de lucht
en hij wil zachtekes drinken
Zich laten doordrenken met gena
hij kijkt de wegzeilende zon na
Legt deze avondvrede bedachtzaam
te rusten op het zachte kussen van
Een rustige gezegende nacht
een geurig fris kalenderblaadje wacht
©De Kimpe Marleen
(2009 - 13 juni 2018)
en hij wil zachtekes drinken
Zich laten doordrenken met gena
hij kijkt de wegzeilende zon na
Legt deze avondvrede bedachtzaam
te rusten op het zachte kussen van
Een rustige gezegende nacht
een geurig fris kalenderblaadje wacht
©De Kimpe Marleen
(2009 - 13 juni 2018)
zondag 10 juni 2018
OMDAT IK VAN JE HOU
Ze
nam me overal mee naartoe,
voor te reizen nooit te moe. Met ons tweetjes
in berg en dal ... Op de koop toe, kreeg
ik nog een souvenir, daarover schrijf ik hier.
Uit het Eifelgebied, een witte draagkorf
van zuiver ambachtelijk riet. Zoiets zag je
toen bij ons niet. Ik sleurde het mandje overal
mee naartoe, naast me op de bus, in de fabriek:
ter plaatse rust. De reis die ik haar voor “later”,
samen met mijn partner beloofde, is er nooit
van gekomen. Ze moest er toen om lachen.
voor te reizen nooit te moe. Met ons tweetjes
in berg en dal ... Op de koop toe, kreeg
ik nog een souvenir, daarover schrijf ik hier.
Uit het Eifelgebied, een witte draagkorf
van zuiver ambachtelijk riet. Zoiets zag je
toen bij ons niet. Ik sleurde het mandje overal
mee naartoe, naast me op de bus, in de fabriek:
ter plaatse rust. De reis die ik haar voor “later”,
samen met mijn partner beloofde, is er nooit
van gekomen. Ze moest er toen om lachen.
In
het rieten mandje liggen nu gedachten
te smachten, om in vogelvlucht te vliegen,
over zee en land. Met in ons beiden hand
de ambachtelijke witte rieten mand, erin
89 verjaardagskusjes.
(ondertussen 90!)
©De Kimpe Marleen
13 maart 2017
te smachten, om in vogelvlucht te vliegen,
over zee en land. Met in ons beiden hand
de ambachtelijke witte rieten mand, erin
89 verjaardagskusjes.
(ondertussen 90!)
©De Kimpe Marleen
13 maart 2017
DAAR KOMT DE BRUID
Zag ze allemaal staan dromen,
die fruitbomen.
“Moeten daar nu peren aankomen,”
vroeg ik me af, wat een wonder.
Maar het bijzonderste was
de zwevende wolk, die haar witte bruidssluier
zomaar weggaf en het landschap betoverde.
©De Kimpe Marleen
3 april 2017
die fruitbomen.
“Moeten daar nu peren aankomen,”
vroeg ik me af, wat een wonder.
Maar het bijzonderste was
de zwevende wolk, die haar witte bruidssluier
zomaar weggaf en het landschap betoverde.
©De Kimpe Marleen
3 april 2017
Abonneren op:
Posts (Atom)