HET UITROEPTEKEN VAN DE LENTE

HET UITROEPTEKEN VAN DE LENTE

Het kale landschap
vangt aan te schrijven.
Komma’s hangen
botte zinnen, onleesbaar
aan elkaar.

Doorgewinterde madeliefjes
herbeleven.
Ze verwachten al iets te zien,
van het splinternieuw stramien.
Hetzelfde telkens anders.

Misschien moet het
een verrassing blijven,
tot het nieuwe seizoen.
Van ongeduld lacht
de hulststronk groen.

Het vraagteken, is over
enkele weken geweken.
  Want dan glundert
het uitroepteken,
na bloesems van zinnen.

Het wachten kan beginnen. O! …
 
©dichtselsvelvet.blogspot.com
7 maart 2013

HET VOGELHUISJE

HET VOGELHUISJE

Uitnodigend
staat het klaar
de gasten
mogen komen

maar in de ban

van wie zingt
het hoogste lied
horen die
het WELKOM niet

de takken
van de bomen wél
hoezeer verlangen ze
naar het liefdesspel

ze wippen op en neer.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
5 maart 2013

WARMTE

WARMTE

De lentezon
ontsteekt de lont
onder de muur

 van het bikkelharde
winteruur
uit haar mond
komt vuur

en het begint
al te roken
vuurtje stoken
doet ze graag

het liefste met
een volle maag
warmte.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
1 maart 2013

SPOREN IN DE SNEEUW

SPOREN IN DE SNEEUW

Haar kussentjes zacht
zingen een refrein
 in de witte vacht
ze loopt op kousenvoeten

Eén en al oor
volg ik haar spoor
breek harde noten
in het frêle porselein

De poes zwalkt
als een dronkenlap
ze bakt mij een poets
winters genot

Sporen in de sneeuw
stille getuigen
van ons twee
plus de voetnoten

van een zilvermeeuw.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
24 februari 2013

KLIMOP

KLIMOP

Wintervast
komt uit de kast
heeft de winter overleefd
beeft …

Doet poedersneeuw stuiven
net nu de krokussen
wuiven.

Hij klimt naar omhoog
krijgt ze in het oog
en slingert
een handkus.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
19 februari 2013

TOVERWOORDJE "LENTE"

TOVERWOORDJE "LENTE"

Mijn wintertuin beziet zijn puin
buigen maar niet breken
eigen gedachteliedje zingen
zich klaarmaken voor de lente
tot hersenknopjes openspringen
al klinkt het blauw van de kou.

Hij rekt zich en weet
hoge bomen vangen veel wind
altijd al een kind geweest van opschudding
waar blijft ze toch de lentefee
heeft ze geen goesting om te komen
moet hij verder dromen zonder haar.

Had hij enkel het toverstokje maar
al zijn twijgen zouden neigen
naar proza of poëzie
aan de hand van dat groene blad
zou gelijk wie het verstaan
dan krijgt het woordje “LENTE”

benen om op te staan.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
14 februari 2013

VALENTINA

VALENTINA

Hoog tijd
voor dit verhaal
van schoonheid misschien

 als mijn witte orchidee
op de man af
haar vrouwelijk kantje
laat zien

de bloementaal
kent geen censuur
alleen puur natuur

op één na
al haar knopjes open
weldra noemt ze zich:
Valentina!

@dichtselsvelvet.blogspot.com
10 februari2013

LICHTMIS

LICHTMIS

Lichtmis verlicht
de donkere nis
elders gaat
de zon ten onder

als bij wonder kleurt
de vuurbol oranjerood
pelgrimerend
en filosoferend

lijkt hij net
een marionet van
het gesmolten gebed
dat ongelooflijk ver reikt.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
voor 2 februari 2013

EEUWIGE LENTE

EEUWIGE LENTE

Dapper belooft
de tikkende regen
op de ruit

Eeuwige lente

 Je voelt het
Je ruikt het
 Je hoort het

Gewoon

Aan die trilling
in zijn toon
de geest van overleven

Spirit geven.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
29 januari 2013

STATION TUSSENSTOP

STATION TUSSENSTOP

Geruisloos
treinen van de dag
naar de nacht

In geen enkel station
een tussenstop
die wacht

Reizen steeds rechtdoor
op het spoor
haveloos mag (niet)

Een enkeling
die amper kan volgen
zit verborgen

In de reservecoupé
met zware bagage mee
te dagdromen

Heeft genoeg
om de dag
door te komen

Hopelijk zal hij
op tijd zijn
voor de nachttrein

Straks …

©dichtselsvelvet.blogspot.com
22 januari 2013

KOUDEGOLF

KOUDEGOLF

Symboliseert
elke ijspegel
een versteend hart
dat verstard
zijn beurt afwacht
om zonder zorgen
morgen
er tegenaan te gaan
stilaan te smelten
overweldigd
door moeder natuur
in een genadig winteruur?

©dichtselsvelvet.blogspot.com
17 januari 2013

SNEEUWTAART

SNEEUWTAART

Wit bloemsuiker
garneert de hulststruik
glazuren besjes
steken er bovenuit
van doornen
geen sprake meer
de heester
is getransformeerd
in een appetijtelijk
sneeuwgebak.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
14 januari 2013

BEETJE VERLEGEN

BEETJE VERLEGEN

De wolken vegen
de lucht schoon, suikerspinnend
blozen ze ervan

de zon begroet roze zoet
doet de dag, kleur bekennen.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
10 januari 2013

HET ZONNETJE DER GERECHTIGHEID

HET ZONNETJE DER GERECHTIGHEID

Gouden priemgetallen
boren vastberaden
in winterharde sleutelgaten
ze laten zich door LICHT
bekoren

de ban van het goede
heft met luister
het zwaarmoedige duister
op

verwelkomt
buiten alle verwachtingen in
op tijd die klopt
het splinternieuwe begin
van

            het Zonnetje der Gerechtigheid
        dat schijnt dwars door
        de beslagen ruiten van
       het verkleumde hart.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
8 januari 2013

RIMPELINGEN

RIMPELINGEN

Rubberen laarsjes
bespringen de plassen
willens en wetens
verdringen ze
het beeld van
de eeuwige regen

alle wegen nat

glad
vol weerspiegelingen
herinneringen
uit de jeugd
daartussen verheugt zich
een zee van tijd

rimpelt ze waterkringen.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
18 december 2012

IGLO VAN KRISTAL

IGLO VAN KRISTAL

Al kon zij
het gesternte van
 de hemelboog plukken
zó tintelde
de iglo kristal op
het naakte witte land

De Morgenster
strooide witgoud zand
schitterend als
ruwe diamant
her  en der
mee met haar stralen

De Eskimo op tocht
vond wat hij zocht
gekristalliseerde verhalen
 voetstappen in de sneeuw
overlevingsdrang
een knipoog van ver …

©dichtselsvelvet.blogspot.com
2 december 2012

GET WELL SOON

GET WELL SOON

 Die ballon
heeft écht geholpen
grimaste ze
naar omhoog

waar de grootste
uit de winkel
het mooiste scharminkel
als een derde oog

bijna waterpas
bibberend aan
een koepel glas
hing te bevestigen

dat ik beter
moest worden
GETT WELL SOON
doodgewoon een wens

van een kleine mens
een vleugje herstel
al weet ik wel
ben er nog lang niet.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
28 november 2012

NATUURFENOMEEN

  NATUURFENOMEEN

Het oogde gezellig
toen de maan
vannacht kampvuurde
het windekind
afhuurde
rookwalmen stuurde
wolken liet stomen
af en aan

maar vandaag
wordt het serieus
het boksersjong
is niet te temmen
wil met de blote hand
mijn prikkende rozelaar
omklemmen
wat er nog
van overschiet

heimelijke baren
evenaren
een woeste zee
ze heeft de winden mee
briesende haren
opvliegend zand
de zeekant verovert
ons Belgisch land.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
25 november 2012

IK BEN

IK BEN

Mijn adem zingt
“Ik BEN” in
de gevaarlijke laan
van het lieve leven.

“IK BEN” is
niet van mij
ik woon in “IK BEN”
soms vergeet ik dit
 even.

De essentie
van het bestaan
die wereld uit glas
nog vooraleer
ik geboren was
dat transparante land
met de binnendeur
naar het échte beleven.

Tot mijn adem
niet meer zingt
daar hij rust waar
de bron ontspringt
en droomt in
“IK BEN”
aan de overkant.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
Herbewerking op 19 november 2012

JE BENT NIET ALLEEN

JE BENT NIET ALLEEN

De woorden
ik hou van jou
kent iedereen
het liedje van
dat hemelsblauw
  vergeet-mij-nietje.

Bleef jij echter
staan in de kou
weet …
Je bent niet alleen!

Ik heb hier iets voor
 jou neergeschreven
wellicht zegt het je
niet veel dit gedicht
het is gericht op
het licht van je ogen.

Laat vriendschap
boven drijven
leg zacht je hand
op dit schrijven
sluit dan even
jouw ogen of ween
nu is ook mijn traan
niet alleen.

Samen huilen we regenbogen.
 
©dichtselsvelvet.blogspot.com
Herbewerking op 19 november 2012