HET GETAL ZEVEN

HET GETAL ZEVEN

De gebroken wereld
breekt het licht
in zeven stukken

ogen mogen met
een herschapen blik
ze oprapen

zeven is wellicht
een heilig getal
scherven overal

tot zeven maal
zeven-tig
schuld vergeven.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
29 maart 2013

WITTER DAN

WITTER DAN

Geplaveide daken,
getuigen van
de laatste sneeuw.
Bijna niemand
kan geloven, dat
het nóg witter kan.

Tijd van gena …

Over aardse straatstenen,
loopt er een Man.
Zijn bloed wast
witter dan.
Als ze willen, kan Hij
hun honger stillen, naar meer.

Weer of geen weer, steeds weer.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
24 maart 2013

SNEEUWKLOKJES LUIDEN

SNEEUWKLOKJES LUIDEN

Zonder druk
van buitenaf,
legt Koning Winter
zich in zijn graf.
Sneeuwklokjes luiden
de uitvaart in,
het begint te dooien.

Zijn doodstrijd
duurt zorgelijk lang.
Al is hij bang,
voor een hiernamaals.
Edoch, wang aan wang
met de Lentevrouw,
geeft hij zich over.

Lang leve het lover.
Zelfs koningen
moeten sterven.
Evenzo, een prins,
gemaal of knecht.
Toch is het bestaan,
een gevecht van overleven.

Alles geven zolang het kan.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
18 maart 2013

MAARTSE WINTERPRIK 2013

MAARTSE WINTERPRIK 2013

De witte poëzie
pijnt onbarmhartig
aan de ogen
komt heus wel eens
bedrogen uit.

Miraculeus zoeft ze weer
naar de eeuw
van de zwarte sneeuw
zelfgebakken armenbrood
de winterellende is groot.

Stapvoets verkeer
op gladde wegen
een sneeuwman komt
men niet tegen
het deeg is nog te vers.

De noordoostenwind helleveegt.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
12 maart 2013

HET UITROEPTEKEN VAN DE LENTE

HET UITROEPTEKEN VAN DE LENTE

Het kale landschap
vangt aan te schrijven.
Komma’s hangen
botte zinnen, onleesbaar
aan elkaar.

Doorgewinterde madeliefjes
herbeleven.
Ze verwachten al iets te zien,
van het splinternieuw stramien.
Hetzelfde telkens anders.

Misschien moet het
een verrassing blijven,
tot het nieuwe seizoen.
Van ongeduld lacht
de hulststronk groen.

Het vraagteken, is over
enkele weken geweken.
  Want dan glundert
het uitroepteken,
na bloesems van zinnen.

Het wachten kan beginnen. O! …
 
©dichtselsvelvet.blogspot.com
7 maart 2013

HET VOGELHUISJE

HET VOGELHUISJE

Uitnodigend
staat het klaar
de gasten
mogen komen

maar in de ban

van wie zingt
het hoogste lied
horen die
het WELKOM niet

de takken
van de bomen wél
hoezeer verlangen ze
naar het liefdesspel

ze wippen op en neer.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
5 maart 2013

WARMTE

WARMTE

De lentezon
ontsteekt de lont
onder de muur

 van het bikkelharde
winteruur
uit haar mond
komt vuur

en het begint
al te roken
vuurtje stoken
doet ze graag

het liefste met
een volle maag
warmte.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
1 maart 2013

SPOREN IN DE SNEEUW

SPOREN IN DE SNEEUW

Haar kussentjes zacht
zingen een refrein
 in de witte vacht
ze loopt op kousenvoeten

Eén en al oor
volg ik haar spoor
breek harde noten
in het frêle porselein

De poes zwalkt
als een dronkenlap
ze bakt mij een poets
winters genot

Sporen in de sneeuw
stille getuigen
van ons twee
plus de voetnoten

van een zilvermeeuw.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
24 februari 2013

KLIMOP

KLIMOP

Wintervast
komt uit de kast
heeft de winter overleefd
beeft …

Doet poedersneeuw stuiven
net nu de krokussen
wuiven.

Hij klimt naar omhoog
krijgt ze in het oog
en slingert
een handkus.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
19 februari 2013

TOVERWOORDJE "LENTE"

TOVERWOORDJE "LENTE"

Mijn wintertuin beziet zijn puin
buigen maar niet breken
eigen gedachteliedje zingen
zich klaarmaken voor de lente
tot hersenknopjes openspringen
al klinkt het blauw van de kou.

Hij rekt zich en weet
hoge bomen vangen veel wind
altijd al een kind geweest van opschudding
waar blijft ze toch de lentefee
heeft ze geen goesting om te komen
moet hij verder dromen zonder haar.

Had hij enkel het toverstokje maar
al zijn twijgen zouden neigen
naar proza of poëzie
aan de hand van dat groene blad
zou gelijk wie het verstaan
dan krijgt het woordje “LENTE”

benen om op te staan.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
14 februari 2013

VALENTINA

VALENTINA

Hoog tijd
voor dit verhaal
van schoonheid misschien

 als mijn witte orchidee
op de man af
haar vrouwelijk kantje
laat zien

de bloementaal
kent geen censuur
alleen puur natuur

op één na
al haar knopjes open
weldra noemt ze zich:
Valentina!

@dichtselsvelvet.blogspot.com
10 februari2013

LICHTMIS

LICHTMIS

Lichtmis verlicht
de donkere nis
elders gaat
de zon ten onder

als bij wonder kleurt
de vuurbol oranjerood
pelgrimerend
en filosoferend

lijkt hij net
een marionet van
het gesmolten gebed
dat ongelooflijk ver reikt.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
voor 2 februari 2013

EEUWIGE LENTE

EEUWIGE LENTE

Dapper belooft
de tikkende regen
op de ruit

Eeuwige lente

 Je voelt het
Je ruikt het
 Je hoort het

Gewoon

Aan die trilling
in zijn toon
de geest van overleven

Spirit geven.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
29 januari 2013

STATION TUSSENSTOP

STATION TUSSENSTOP

Geruisloos
treinen van de dag
naar de nacht

In geen enkel station
een tussenstop
die wacht

Reizen steeds rechtdoor
op het spoor
haveloos mag (niet)

Een enkeling
die amper kan volgen
zit verborgen

In de reservecoupé
met zware bagage mee
te dagdromen

Heeft genoeg
om de dag
door te komen

Hopelijk zal hij
op tijd zijn
voor de nachttrein

Straks …

©dichtselsvelvet.blogspot.com
22 januari 2013

KOUDEGOLF

KOUDEGOLF

Symboliseert
elke ijspegel
een versteend hart
dat verstard
zijn beurt afwacht
om zonder zorgen
morgen
er tegenaan te gaan
stilaan te smelten
overweldigd
door moeder natuur
in een genadig winteruur?

©dichtselsvelvet.blogspot.com
17 januari 2013

SNEEUWTAART

SNEEUWTAART

Wit bloemsuiker
garneert de hulststruik
glazuren besjes
steken er bovenuit
van doornen
geen sprake meer
de heester
is getransformeerd
in een appetijtelijk
sneeuwgebak.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
14 januari 2013

BEETJE VERLEGEN

BEETJE VERLEGEN

De wolken vegen
de lucht schoon, suikerspinnend
blozen ze ervan

de zon begroet roze zoet
doet de dag, kleur bekennen.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
10 januari 2013

HET ZONNETJE DER GERECHTIGHEID

HET ZONNETJE DER GERECHTIGHEID

Gouden priemgetallen
boren vastberaden
in winterharde sleutelgaten
ze laten zich door LICHT
bekoren

de ban van het goede
heft met luister
het zwaarmoedige duister
op

verwelkomt
buiten alle verwachtingen in
op tijd die klopt
het splinternieuwe begin
van

            het Zonnetje der Gerechtigheid
        dat schijnt dwars door
        de beslagen ruiten van
       het verkleumde hart.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
8 januari 2013

RIMPELINGEN

RIMPELINGEN

Rubberen laarsjes
bespringen de plassen
willens en wetens
verdringen ze
het beeld van
de eeuwige regen

alle wegen nat

glad
vol weerspiegelingen
herinneringen
uit de jeugd
daartussen verheugt zich
een zee van tijd

rimpelt ze waterkringen.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
18 december 2012

IGLO VAN KRISTAL

IGLO VAN KRISTAL

Al kon zij
het gesternte van
 de hemelboog plukken
zó tintelde
de iglo kristal op
het naakte witte land

De Morgenster
strooide witgoud zand
schitterend als
ruwe diamant
her  en der
mee met haar stralen

De Eskimo op tocht
vond wat hij zocht
gekristalliseerde verhalen
 voetstappen in de sneeuw
overlevingsdrang
een knipoog van ver …

©dichtselsvelvet.blogspot.com
2 december 2012