HET NOORDEN KWIJT

HET NOORDEN KWIJT

De duisternis
voorbij
er ontwaakt
een nieuw getij

Het licht
hel en fel
verblindt het piepjong
zonnekind

Even raakt het
het noorden
kwijt
tot groot jolijt

Van zijn schaduw-sprong

©dichtselsvelvet.blogspot.com
30 april 2013

MIJN PAPIEREN SCHUIT

MIJN PAPIEREN SCHUIT

Vaar uit
met papieren schuit
anker
mijn zwevende gedachten
vast

Aan de kade
gooi ik bevrijd
de lichte last
overboord

Mijn kompas
demonstreert
de zeemanstaal en
ik leer van fouten

In mijn kajuit
schrappen en herschrijven
het betere verhaal
mag behouden blijven

Vele watertjes doorzwommen
op meerdere plaatsen
geweest
wie tussen de regels leest

Die vindt ze op zijn tijd

©dichtselsvelvet.blogspot.com
26 april 2013

REYNAERT DE VOS

REYNAERT DE VOS

Het hol van
Reynaert
staat bol
van verhalen

Zelf roert hij wel
zijn staart
maar zwijgt
in alle talen

Aan de kant
van zijn waterplas
vissen we aasgierig
vertellingen op

Vanuit de tijd
toen dieren
nog spraken
we in de val geraakten

Van een vos zijn listig spel

(n. a. v. de Erfgoedwandeling, zondag 21 april 2013 te Sint-Niklaas)

©dichtselsvelvet.blogspot.com
23 april 2013

DE FAZANT

DE FAZANT

Platgewalste akkers
trekken voedzame zon
uit de horizon
bouwen zandkastelen
vertrouwen op de korenaar.

Tussen de bedden
pluimstrijkt de fazant
als een heer en meester
over dit broodnodig land
slaat hij het gade.

Ignorant van
het schietgeweer
op hem gericht
het laffe schot
dat ongenadig afgaat.

De fazant stuikt neer.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
22 april 2013

PROCESSIE VAN PASTEL

PROCESSIE VAN PASTEL

Bloesemdromen
dronken van geluk
dwarrelen
poëtisch traag
op elfenvleugels
naar omlaag

sneeuwvlokjes
in pastel
beleven
de essentie
van het leven
wonderwel

vrije val
naar overal
en nergens
om ergens
vrucht te dragen
aan

een uitgekomen droom.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
18 april 2013

UIT DE EERSTE HAND

UIT DE EERSTE HAND

Thuisgekomen, beluister ik
de band, opgenomen uit
de eerste hand, onder de bomen
 van het zingende bos.

Hoe musiceren, vroege vogels
er toch op los.
Imiteren ze een engelenkoor,
hoor ik harpen?

Vertalen ze, met hun gezang,
wat de hemel biedt, al lang.
Of dagen ze me uit, om luid
met hen mee te zingen.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
16 april 2013

PARFUM D'AMOUR

PARFUM D’AMOUR

Tot hiertoe
was de lentetuin
zuinig met zijn parfum
maar eensklaps
barst het flesje open
de stop vliegt eraf.

Hyacinten parfumeren
zich overmatig
ze bedwelmen.

De seringenboom
in zijn nopjes
met paarse duimelotjes
staat op springen
dicht liefde
op het eerste zicht.

©dichtselsvelvet.blogspot
14 april 2013

DE LENTEBRUID

DE LENTEBRUID

Bomen in de knop.
Op en top gereed,
voor een waardig
bruidskleed.

Wit verzegeld
komt het toe.
Er zitten aardig
wat knopjes aan.

Sensueel
 zullen ze opengaan.
De roze bril ligt klaar.
O, zie daar!

Zonnige glazen,
weven een tapijt.
Rollen het feestelijk
voor ons uit, en

we komen ogen tekort.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
11 april 2013

TEGENLICHT

TEGENLICHT

Druilerige gedachten,
regenen de wegen nat.
Ze verzachten,
de snede van het mes.

De gestage levensles,
vingers verbrand.

Kom, geef mij
je hand.
Verdraag het licht
in mijn ogen.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
9 april 2013

HONDERD LENTES

HONDERD LENTES

Achternagezeten
door verval,
ligt in een dal
van lang geleden:
De Gedachtentuin.

Met Beloken Pasen,
graaf ik er
eitjes uit de grond.
Raak ze aan
met mijn mond.

Leg ze daar, als
 een gaaf fortuin
van het heden, in
hun kuiltje neer, fezel:
“Tot de volgende keer.”

Dan ben ik weer
een jaartje ouder,
wijzer en grijzer.
Maar hun smaak
blijft mij bij.

Al tel ik honderd lentes.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
6 april 2013

GEDROOMD

GEDROOMD

Drie dagen
en drie nachten,
alleen
in de buik
van moeder aarde.

Rol de windels
van waarde, troostend
om me heen.
Wacht uitgehold,
tot de steen wegrolt.

Kom, zoals Jona deed,
levend en wel
boven water.
Happend naar lucht,
een diepe zucht.

Ik ontwaak.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
1 april 2013

FRANCISCUS

FRANCISCUS

De klokken van Rome,
bejubelen
de nieuwe paus.
Feest in de stede.

Applaus
overmeestert deemoed.
Elke steen bezet.
Opgelet.

Franciscus groet.
Een stoet dieren
met goede manieren,
verlaat het verloren bos.

Ze communiceren
en luisteren naar elkaar.
Het wild wordt tam,
de wolf speelt met het lam.

Mensen volgen, wensen VREDE.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
31 maart 2013

ONOMWONDEN

ONOMWONDEN

Vredelievend zonnen
De narcissen geel
In hun kelk
Geen leugen gevonden
Ze klinken
 Onomwonden puur
Op het allerheiligst
- Paasvuur -

©dichtselsvelvet.blogspot.com
30 maart 2013

HET GETAL ZEVEN

HET GETAL ZEVEN

De gebroken wereld
breekt het licht
in zeven stukken

ogen mogen met
een herschapen blik
ze oprapen

zeven is wellicht
een heilig getal
scherven overal

tot zeven maal
zeven-tig
schuld vergeven.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
29 maart 2013

WITTER DAN

WITTER DAN

Geplaveide daken,
getuigen van
de laatste sneeuw.
Bijna niemand
kan geloven, dat
het nóg witter kan.

Tijd van gena …

Over aardse straatstenen,
loopt er een Man.
Zijn bloed wast
witter dan.
Als ze willen, kan Hij
hun honger stillen, naar meer.

Weer of geen weer, steeds weer.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
24 maart 2013

SNEEUWKLOKJES LUIDEN

SNEEUWKLOKJES LUIDEN

Zonder druk
van buitenaf,
legt Koning Winter
zich in zijn graf.
Sneeuwklokjes luiden
de uitvaart in,
het begint te dooien.

Zijn doodstrijd
duurt zorgelijk lang.
Al is hij bang,
voor een hiernamaals.
Edoch, wang aan wang
met de Lentevrouw,
geeft hij zich over.

Lang leve het lover.
Zelfs koningen
moeten sterven.
Evenzo, een prins,
gemaal of knecht.
Toch is het bestaan,
een gevecht van overleven.

Alles geven zolang het kan.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
18 maart 2013

MAARTSE WINTERPRIK 2013

MAARTSE WINTERPRIK 2013

De witte poëzie
pijnt onbarmhartig
aan de ogen
komt heus wel eens
bedrogen uit.

Miraculeus zoeft ze weer
naar de eeuw
van de zwarte sneeuw
zelfgebakken armenbrood
de winterellende is groot.

Stapvoets verkeer
op gladde wegen
een sneeuwman komt
men niet tegen
het deeg is nog te vers.

De noordoostenwind helleveegt.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
12 maart 2013

HET UITROEPTEKEN VAN DE LENTE

HET UITROEPTEKEN VAN DE LENTE

Het kale landschap
vangt aan te schrijven.
Komma’s hangen
botte zinnen, onleesbaar
aan elkaar.

Doorgewinterde madeliefjes
herbeleven.
Ze verwachten al iets te zien,
van het splinternieuw stramien.
Hetzelfde telkens anders.

Misschien moet het
een verrassing blijven,
tot het nieuwe seizoen.
Van ongeduld lacht
de hulststronk groen.

Het vraagteken, is over
enkele weken geweken.
  Want dan glundert
het uitroepteken,
na bloesems van zinnen.

Het wachten kan beginnen. O! …
 
©dichtselsvelvet.blogspot.com
7 maart 2013

HET VOGELHUISJE

HET VOGELHUISJE

Uitnodigend
staat het klaar
de gasten
mogen komen

maar in de ban

van wie zingt
het hoogste lied
horen die
het WELKOM niet

de takken
van de bomen wél
hoezeer verlangen ze
naar het liefdesspel

ze wippen op en neer.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
5 maart 2013

WARMTE

WARMTE

De lentezon
ontsteekt de lont
onder de muur

 van het bikkelharde
winteruur
uit haar mond
komt vuur

en het begint
al te roken
vuurtje stoken
doet ze graag

het liefste met
een volle maag
warmte.

©dichtselsvelvet.blogspot.com
1 maart 2013