zondag 20 februari 2022
woensdag 25 december 2019
Al voor het Beethovenjaar 2020 - HOUDEN VAN -
HOUDEN VAN
Hij doet zijn ogen dicht. Voelt zich stokoud.
Smeekt de glijbaan licht om bij hem binnen te komen.
En stapt vervolgens over de drempel van zijn droom.
Waar - zijn Elise - danst. Hij aanbidt elk verloren uur met haar.
Waar - zijn Elise - danst. Hij aanbidt elk verloren uur met haar.
Het bonte circus buiten laat hem koud. Zijn oogleden knipperen
wanneer hij zedig zijn ballerina naar de muzikale tuin begeleidt.
Sierlijk als een zwaan neemt ze de gouden sleutel aan.
Ze geniet van wat ze ziet en gelooft haar ogen niet.
Bloedmooie kersendromen omarmen een bedauwde wijngaard.
Ze mag bloemen plukken zoveel ze dragen kan - aan bomen
schudden zoveel ze strofen rapen wil - tot ze stil zingt van geluk.
Hij bukt zich om de blozende wang te kussen van zijn geliefde.
Alsof zijn hart stilstaat als ze naar de verboden boom toegaat.
Neen Elise neen! De spiegel barst stuk. Zeven jaar ongeluk.
Blijven enkel de witte regels over waarin een vage schaduw danst.
Moeizaam opent hij de ogen. Trekt zich op aan de staalblauwe lucht.
Ooit zal ze van hem een haarlok bewaren of misschien zijn schrijfveer.
Hij buigt zich getroost over tafel en zet een ode aan de vreugde neer.
©De Kimpe Marleen
16 december 2019
wanneer hij zedig zijn ballerina naar de muzikale tuin begeleidt.
Sierlijk als een zwaan neemt ze de gouden sleutel aan.
Ze geniet van wat ze ziet en gelooft haar ogen niet.
Bloedmooie kersendromen omarmen een bedauwde wijngaard.
Ze mag bloemen plukken zoveel ze dragen kan - aan bomen
schudden zoveel ze strofen rapen wil - tot ze stil zingt van geluk.
Hij bukt zich om de blozende wang te kussen van zijn geliefde.
Alsof zijn hart stilstaat als ze naar de verboden boom toegaat.
Neen Elise neen! De spiegel barst stuk. Zeven jaar ongeluk.
Blijven enkel de witte regels over waarin een vage schaduw danst.
Moeizaam opent hij de ogen. Trekt zich op aan de staalblauwe lucht.
Ooit zal ze van hem een haarlok bewaren of misschien zijn schrijfveer.
Hij buigt zich getroost over tafel en zet een ode aan de vreugde neer.
©De Kimpe Marleen
16 december 2019
donderdag 19 december 2019
ZONNEWENDE
Hondsmoe
van ons te treiteren, keert hij
ons zaterdag de rug
toe, koninkske
winter.
(c) De Kimpe Marleen
19 december 2019
maandag 2 december 2019
LOFZANG OP DE VREUGDE
Wat ik hoor in mijn hoofd
wil ik als een ode aan de vreugde
de ganse wereld toezingen
voel je geborgen door wat ik breng
Van het bonte circus buiten
hoor ik niets meer van belang
de noten zitten tussen mijn oren
ze peilend zet ik hen op hun plaats
Als de zon opkomt aan het hemeldak
dan komt mijn notenbalk tot leven
vreugdevol wil ze stralen geven
die mijn ziel verhogen tot haar zang
© De Kimpe Marleen
17 november 2019
wil ik als een ode aan de vreugde
de ganse wereld toezingen
voel je geborgen door wat ik breng
Van het bonte circus buiten
hoor ik niets meer van belang
de noten zitten tussen mijn oren
ze peilend zet ik hen op hun plaats
Als de zon opkomt aan het hemeldak
dan komt mijn notenbalk tot leven
vreugdevol wil ze stralen geven
die mijn ziel verhogen tot haar zang
© De Kimpe Marleen
17 november 2019
maandag 11 november 2019
OP DE BERGNEUS
Een berg met het
uitzicht
van een gezicht, wenkt mij.
Klimmend hem nabij zetel ik me
op zijn neus en zie rondom.
In het vizier de oneindigheid,
met een variatie berggezichten.
Ertussen een kronkelende bergrivier.
Vrij als een vogel ontwaar ik de hemel.
Mijmerend vallen mijn ogen toe.
“waar is toch die verborgen schat,
op het verdoken smalle pad.”
Ver-berg.
©De Kimpe Marleen 29 juni 2010(beetje herbewerkt op 11 november 2019)
van een gezicht, wenkt mij.
Klimmend hem nabij zetel ik me
op zijn neus en zie rondom.
In het vizier de oneindigheid,
met een variatie berggezichten.
Ertussen een kronkelende bergrivier.
Vrij als een vogel ontwaar ik de hemel.
Mijmerend vallen mijn ogen toe.
“waar is toch die verborgen schat,
op het verdoken smalle pad.”
Ver-berg.
©De Kimpe Marleen 29 juni 2010(beetje herbewerkt op 11 november 2019)
zondag 27 oktober 2019
STIL LEVEN
STIL
LEVEN
Bepakt en gezakt
de logeerzetel
stapels boeken
stellen het op prijs
in mijn hoofd
te avonturen.
©De Kimpe Marleen
27 oktober 2019
Bepakt en gezakt
de logeerzetel
stapels boeken
stellen het op prijs
in mijn hoofd
te avonturen.
©De Kimpe Marleen
27 oktober 2019
maandag 30 september 2019
HERFSTIG LILA
Op een onzekere herfstdag
tast de zon flirtend
mijn asterstruik af
ik zie zijn takken wegen
lila knopjes lopen uit
en een bloemenzee
lacht me tegen.
mijn asterstruik af
ik zie zijn takken wegen
lila knopjes lopen uit
en een bloemenzee
lacht me tegen.
(c)De Kimpe Marleen
30 september 2019
https://dichtselsvelvet.blogspot.be/
zondag 15 september 2019
zaterdag 24 augustus 2019
DEMENTIE
 |
| Afscheidsviering van tante Maria We zijn hier allemaal maar op bezoek alzo de gouden letters in een lieve tante haar volgeschreven levensboek De laatste tijd kon ze deze wijze woorden overgegaan van moeder op kind niet meer zeggen wijl ze ons ook bijna niet meer kon zien Het valt moeilijk uit te leggen maar ze wist het misschien beter dan gelijk wie want ze bewaarde moeders credo als een kostbaar relikwie Jarenlang was het in zicht en nu met de ogen dicht overgegaan naar het Licht naar haar dierbare geliefden die ze miste met wie ze sprak zomaar in haar zelve maar recht uit het hart alsof ze terug leefde in weleer Al die levendige herinneringen ach komt het er nog op aan zolang men maar in het goud deze wijze letters ziet staan WE ZIJN HIER ALLEMAAL MAAR OP BEZOEK ©De Kimpe Marleen 20 augustus 2019 (Laatste dicht heb ik enigszins aangepast, we hebben tante vandaag ten grave gedragen) |
dinsdag 18 juni 2019
woensdag 22 mei 2019
MEIKLOKJE TINGELINGELING
MEIKLOKJE TINGELINGELING
Meiklokje tingelingeling
kom mensen, zing, zing, zing.
We mogen het weer beleven,
alles barst van het leven.
Zonnetje, straal, straal, straal,
over zee, berg en daal.
Kom mensen, dans, dans, dans
vlecht een madeliefjeskrans.
Koppeltjes, zoen, zoen, zoen.
In mei moet je het doen.
We mogen het weer beleven,
alles barst van het leven.
©De Kimpe Marleen
2 mei 2009
Meiklokje tingelingeling
kom mensen, zing, zing, zing.
We mogen het weer beleven,
alles barst van het leven.
Zonnetje, straal, straal, straal,
over zee, berg en daal.
Kom mensen, dans, dans, dans
vlecht een madeliefjeskrans.
Koppeltjes, zoen, zoen, zoen.
In mei moet je het doen.
We mogen het weer beleven,
alles barst van het leven.
©De Kimpe Marleen
2 mei 2009
vrijdag 17 mei 2019
MET OP DE DREMPEL MEI
MET OP DE DREMPEL MEI
Een voorloper
van het zomergetij
maakte het kind
heel erg blij
Het begon warempel
te dansen
de beentjes te flansen
Met op de drempel
maandje MEI knipoogde
een betoverende wind
naar het opgetogen kind
©De Kimpe Marleen
15 april 2010
Een voorloper
van het zomergetij
maakte het kind
heel erg blij
Het begon warempel
te dansen
de beentjes te flansen
Met op de drempel
maandje MEI knipoogde
een betoverende wind
naar het opgetogen kind
©De Kimpe Marleen
15 april 2010
vrijdag 10 mei 2019
VELDBLOEMEN
VELDBLOEMEN
Rijk zijn in eenvoud
en er tevreden mee zijn
niets is heerlijker
Opgediept uit struikgewas
plukt een vaas wat wildebras
©De Kimpe Marleen
3 juli 2010
donderdag 18 april 2019
LUIDKEELSE MEEUWEN
Luidkeelse meeuwen
knarsetanden over
zeeën landen
verre stranden
in dolle cirkels
verhalen ze
op hun vlucht
het knarsen
van de lucht met
een tandeloze zucht …
©De Kimpe Marleen
11 april 2010
donderdag 4 april 2019
KONINGINNENEITJES
Roze
bloesems
betoveren
bijtjes
Die
leggen
dan
koninginneneitjes
In
de
mantelzoom
van
de
jonkvrouw
schoon
©De Kimpe Marleen
9 april 2012
maandag 25 maart 2019
HET ZWERFKATJE
Een zachte vacht voel ik
wanneer ik denk alleen te gaan
heel even schrikken en dan
zijn kopstootjes gadeslaan
’t Zwerfkatje mag het hart ophalen
ik word die strelingen wel gewaar
zo een diertje in zijn hartstocht
is nu eenmaal onweerstaanbaar
Het lijkt wel of al wat leeft snakt
naar warmte en geborgenheid
‘k kan je niet meenemen kleine kat
en ergens voel ik spijt.
9 maart 2010
(c)De Kimpe Marleen
wanneer ik denk alleen te gaan
heel even schrikken en dan
zijn kopstootjes gadeslaan
’t Zwerfkatje mag het hart ophalen
ik word die strelingen wel gewaar
zo een diertje in zijn hartstocht
is nu eenmaal onweerstaanbaar
Het lijkt wel of al wat leeft snakt
naar warmte en geborgenheid
‘k kan je niet meenemen kleine kat
en ergens voel ik spijt.
9 maart 2010
(c)De Kimpe Marleen
woensdag 20 maart 2019
zondag 17 maart 2019
DOORGEWINTERDE GRONDEN
Nog hijgen er
uitgemergelde akkers en
stellen ze zich beschikbaar
wachtend smachtend naar
leven in de brouwerij omcirkelen
meeuwen het kale schilderij
maar doorgewinterde gronden
happen met open wonden
in het vers gelegde voorjaar
ze krijgen het gauw voor elkaar
land en grond blaken gezond
als straks hun liefste akkersvrouw
onvermoeibaar patatjes plant.
©De Kimpe Marleen
10 maart 2010 (herbewerkt)
17 maart 2019
uitgemergelde akkers en
stellen ze zich beschikbaar
wachtend smachtend naar
leven in de brouwerij omcirkelen
meeuwen het kale schilderij
maar doorgewinterde gronden
happen met open wonden
in het vers gelegde voorjaar
ze krijgen het gauw voor elkaar
land en grond blaken gezond
als straks hun liefste akkersvrouw
onvermoeibaar patatjes plant.
©De Kimpe Marleen
10 maart 2010 (herbewerkt)
17 maart 2019
woensdag 6 maart 2019
ZOMER VAN TOEN
ZOMER VAN TOEN
Opsnuivend
al dat bedwelmend
groen
Bloei ik weer
op de hoek
van hun straat
in het huisje
van mijn
grootouders
Toen
voelde oma
aan de bessen
opa hing
het visnet op
en ik mocht
het hondenhok
schuren
De toiletdeur
had nog
een hartje
ernaast dampte
de mestput
kersenbomen
droomden en
Plukten de dag
©De Kimpe Marleen
28 juni 2010
al dat bedwelmend
groen
Bloei ik weer
op de hoek
van hun straat
in het huisje
van mijn
grootouders
Toen
voelde oma
aan de bessen
opa hing
het visnet op
en ik mocht
het hondenhok
schuren
De toiletdeur
had nog
een hartje
ernaast dampte
de mestput
kersenbomen
droomden en
Plukten de dag
©De Kimpe Marleen
28 juni 2010
zaterdag 2 februari 2019
Abonneren op:
Posts (Atom)